h

Ontslaggolf treft Nederland: krabbelt de economie op?

22 februari 2016

Ontslaggolf treft Nederland: krabbelt de economie op?

 

"Sinds 1 juli 2015 is het ontslagrecht dus eenvoudiger, sneller en minder kostbaar voor werkgevers geworden. De regels zijn eerlijker en meer gericht op het vinden van een nieuwe baan."

Aldus het zelfde UWV dat ons in 2013 nog waarschuwde voor een ontslaggolf als ontslagrechtversoepeling doorgevoerd zou worden.

De regering (VVD/PvdA) voert met grote regelmaat, achter de schermen, drastische hervormingen door die van zeer grote invloed zijn op de arbeidsvoorwaarden en de rechten van werknemers. Zoals de in 2015 ingevoerde ontslagrechtversoepeling, of de strengere regels voor het verkrijgen van een uitkering en de maximum duur van een WW. De meeste Nederlanders weten vaak niet eens wat er precies voor hun verandert. Door de regelmaat en de verborgenheid waarmee deze nieuwe regels worden ingevoerd, zijn ze ook bijna niet bij te houden tot men ermee wordt geconfronteerd. Door deze hervormingen komen echter steeds meer mensen in grote problemen terecht.

De VVD wilde een ontslagrechtversoepeling invoeren omdat de arbeidsmarkt volgens de rechts-conservatieve regering te lijden heeft gehad aan de voorheen geldende regels en de moeilijkheidsgraad voor werkgevers om personeel te ontslaan. De bureaucratie zorgde volgens VVD voor te veel kosten voor de Staat. De kosten voor werkgevers om personeel te ontslaan zouden ook veel te hoog zijn en moesten aanzienlijk minder worden. Tevens zou ontslagrechtversoepeling werknemers stimuleren om beter en harder te werken.

Ook de WW is aangepakt. Sinds kort mag de WW maximaal een week na het ontslag aangevraagd worden, anders komt men er niet meer voor in aanmerking. De maximumduur van de WW is vanaf 2016, 2 jaar geworden, voorheen was dat nog 3 jaar.

Er is in 2015 vanaf 1 juli ook een nieuwe regel van kracht waardoor werkgevers de normale ontslagvergoeding moeten betalen aan uitzendkrachten. Dat klinkt als een voordeel voor uitzendkrachten, echter er werd gevreesd dat werkgevers hiervoor terug zouden deinzen en uitzendkrachten massaal zouden ontslaan voordat de wet in werking werd gesteld. Daarnaast zou het werkgevers weerhouden uitzendkrachten aan te nemen of contracten te verlengen. Of er daadwerkelijk uitzendbanen zijn verdwenen door de nieuwe regeling is moeilijk te pijlen, maar volgens diverse bronnen is dit wel degelijk het geval.

Het jaar 2016 is inmiddels begonnen, maar wat heeft de ontslagrechtversoepeling in 2015 teweeg gebracht?

In eerste instantie lijkt het windstil, geen wolkje aan de lucht. Als u de afgelopen tijd echter goed heeft opgelet dan zal het u vast niet zijn ontgaan dat er praktisch elke week massaontslagen bij grote bedrijven zijn aangekondigd. Op het journaal is er maandelijks, een korte mededeling dat er weer bij een groot bedrijf collectieve ontslagen plaats gaan vinden door reorganisatie, faillissement, overname of automatiseringen. Er wordt echter nooit verder op ingegaan, laat staan dat er een verslag wordt gemaakt van het hele jaar. Het is echter wel heel toevallig dat juist in 2015 honderden bedrijven allemaal tegelijk gaan reorganiseren. Is er hier misschien toch sprake van een verborgen ontslaggolf mede als gevolg van de ontslagrechtversoepeling met als “cover up” de reorganisatie?

Onder de term reorganisatie hebben bedrijven de afgelopen jaren massaal contracten niet verlengd en/of personeel ontslagen. Echter alleen collectieve ontslagen boven de 20 personen hoeven bij de vakbonden gemeld te worden. Als bedrijven willen uitdunnen en meer dan 20 werknemers gaan ontslaan, horen ze in gesprek te gaan met de vakbonden om een sociale plan op te stellen. Deze sociale plannen zijn bedoeld als vangnet voor de werknemers die vanwege een reorganisatie pas op de plaats moeten maken. Tevens is het de bedoeling van een sociaal plan om oudere werknemers en mensen met vaste contracten zoveel mogelijk te behouden. Hierdoor zal vaak jonger of recent aangenomen personeel met tijdelijke contracten eerst plaats moeten maken. Omdat er bij een sociaal plan akkoorden worden gesloten tussen werknemers en werkgevers is er dus sprake van een zekere samenwerking. Hierdoor worden stakingen voorkomen. Er komt dan ook minder duidelijk naar voren dat het om gedwongen massaontslagen gaat, dat er ontevredenheid binnen de sector heerst, dat de beroepsbevolking wordt aangetast en dat er een ontslaggolf plaatsvindt. Echter, ook een sociaal plan betekent voor veel bedrijven ongewenste publiciteit en blootstelling aan  veel vervelende gesprekken met vakbonden en georganiseerde werknemers.

Daarom worden veel ontslagen druppelsgewijs voltooid of worden tijdelijke contracten niet verlengd. Werkgevers gebruiken regelmatig de tactiek van het op grote schaal overhalen van personeel om vrijwillig ontslag te nemen, met vervroegd pensioen te gaan of oude en vaste contracten te laten vervangen voor minder betaalde, nul-urencontracten, flexcontracten of  part-timecontracten. Tevens worden werknemers vaker dan je zou verwachten systematisch weggepest. Door werknemers te verplaatsen naar onbetekenende of vervelende functies en personeel te intimideren waardoor ruzie ontstaat, nemen veel werknemers vrijwillig ontslag. Deze wegpesterij is echter vooropgezet en bedoeld om van personeel af te komen zonder dat er al te veel alarmbellen gaan rinkelen bij bijvoorbeeld de vakbonden.

Doordat er dus zeer veel ontslagen achter de schermen worden geregeld, is het erg moeilijk om te weten te komen hoeveel werknemers daadwerkelijk bij bedrijven (moeten) vertrekken en of het banenverlies het gevolg is van zogenaamde verborgen reorganisaties.

Door de enorme toename in mismanagement bij bedrijven, door managers die corruptie en fraude niet mijden om hun inkomen te verhogen (en bedrijven vaak blut achterlaten), komen steeds meer werknemers onterecht op straat te staan. We zien dan ook dat naast faillissementen door dalende vraag, omzet, consumptie en verkoop, er ook zeer veel faillissementen puur als gevolg van verkeerd management ontstaan. Er zijn de afgelopen 6 jaar ongelofelijk veel bedrijven in de financiële problemen terechtgekomen. Als gevolg van deze tegenvallers hebben het bedrijfsleven en de arbeidsmarkt momenteel te maken met de ene na de andere fusering, reorganisatie en/of overname. Deze overnames (soms vijandelijk) worden meestal gepleegd door buitenlandse investeerders  die op zoek zijn naar snelle winstmakertjes voor hun megaconcerns. Tevens proberen veel grotere bedrijven door middel van overnames monopolies over complete sectoren te verkrijgen. Deze revolutie achter de schermen heeft grote en negatieve gevolgen voor de toekomst van de werkgelegenheid in Nederland. Dit komt omdat deze megabedrijven overgenomen bedrijven laten inkrimpen, winst effectiever maken , of simpelweg sluiten. Een mega bedrijf zal ook vaak uiteindelijk goedkoper personeel zoeken in het buitenland. Dit betekent dus dat de filialen in Nederland (het duurdere westen)  verhuizen naar die landen waar er minder regels, wetten en kosten zijn verbonden aan de productie en personeel. Omdat grote bedrijven merken dat de economie stagneert en steeds minder concurrentie krijgen van andere bedrijven zien zij zich genoodzaakt om van de mogelijkheid gebruik te maken om in te krimpen. In 2015 hebben er sinds 2008 nog niet zoveel bedrijven hun filialen in het westen gesloten als gevolg van inkrimping.

Je zou denken dat er na de massaontslagen die de afgelopen 4 jaar in Nederland hebben plaatsgevonden niet veel  personeel meer valt te ontslaan. Het  voorheen geldende ontslagrecht voorkwam echter vaak dat bedrijven zonder pardon met de bezem door de kelder konden gaan.

Nu er een ontslagrechtversoepeling is ingesteld valt te verwachten dat dit niet bevorderend werkt tegen nog meer ontslagen. Dat klopt helaas ook, want er zijn in 2015 enorm veel ontslagen aangekondigd.

Als voorbeeld, hier een overzicht van uitgevoerde en aangekondigde ontslagen bij bedrijven in Nederland.

Deze opsomming betreft voornamelijk alleen nog maar een selectie van de ontslagen bij bedrijven die tot de 500 grootste in Nederland behoren.

Klik hier om de lijst in te zien!

Samen opgeteld meer dan 95.000 ontslagen!     

In rekening nemend dat dit alleen nog maar een opsomming is van publiek gemaakte, aangekondigde ontslagen bij de grootste bedrijven in Nederland. Kan men er met gemak vanuit gaan dat er in Nederland zeker méér dan 100.000 ontslagen zijn aangekondigd in 2015. Als men daarbij optelt dat sinds 2010 tot 2014 ook nog eens minstens 200.000 banen zijn verdwenen dan kan men er gerust vanuit gaan dat er iets heel erg negatiefs gaande is op de arbeidsmarkt. Of we in Nederland een ontslaggolf hebben laat ik aan uw eigen interpretatie over, een ding is zeker: wij gaan bij veel sectoren de komende jaren nog veel meer ontslagen zien.

Zeer veel sectoren hebben het ronduit zwaar. De economische cijfers vallen tegen, wat het NOS journaal ook beweert.                                                                         

Voorzitter van het IMF, Christine Lagarde, heeft eind 2015 voor alle camera’s in Brussel uitgesproken dat we niet al te optimistisch moeten zijn en dat de cijfers tegenvallen en er ook tegenvallende cijfers zijn te verwachten in 2016. Veel economen vrezen dan ook een 2e crisis.

 

 

Hier wat voorbeelden van de huidige en nijpende situatie in Nederland.

  • Kledingbedrijven hebben het erg zwaar. Naast V&D is ook Macintosh, moederbedrijf 570 filialen van Scapino, Dolcis, Manfield en Kwantum in grote problemen. In 2013 heeft Macintosh al aangekondigd 80 van haar filialen te sluiten met vele honderden ontslagen tot gevolg. Als het bedrijf er volledig mee stopt of als er een overname komt, dan zullen er bij reorganisaties nog eens duizenden banen verdwijnen.
  • Doordat gemeenten minder geld ontvangen van de staat, krijgen veel bedrijven die afhankelijk zijn van gemeentelijke subsidie of in dienst zijn van gemeenten, te horen dat er geen geld meer is of dat de samenwerking moet worden verbroken. Hierdoor zien veel bedrijven als peuterbegeleiding, zorginstellingen, schoonmaakbedrijven, bouwbedrijven of vuilverwerkingsbedrijven zich genoodzaakt hun werkzaamheden te beëindigen, bedrijven te verkopen of faillissement aan te vragen.
  • Sinds 2013 zijn er op jaarbasis gemiddeld 220 uitzendbureaus failliet gegaan, de reden is natuurlijk dat er niet genoeg (geschikte) vacatures zijn en werknemers van uitzendkrachten af willen met het gevolg dat duizenden uitzendbanen verdwijnen.
  • Het onderwijs heeft te kampen met onderbemande scholen en grotere klassen waardoor de werkdruk enorm is toegenomen, er zijn amper nog vaste contracten te vinden in het onderwijs en de ene na de andere school moet reorganiseren met ontslagen tot gevolg. Volgens bronnen als de Volkskrant is er momenteel een stille ontslaggolf bezig in het onderwijs waarbij vooral oudere leraren worden getroffen. Vakbond CNV ziet het aantal 58-plussers dat ondersteuning vraagt bij ontslag, sinds 2010 vervijfvoudigen. 'De afrekencultuur is het onderwijs binnengekomen', schreef de vakbond onlangs.
  • Door bezuinigingen bij gevangenissen zijn en worden honderden banen getroffen, ook veel particuliere beveiligingsbedrijven moeten hun personeelsbestand aanzienlijk inkrimpen.
  • Veel bedrijven zoals kinderdagverblijven zitten in grote financiële problemen mede door zogenaamde sprinkhaan managers. Dat zijn managers die de boel overnemen, financieel leegzuigen en vervolgens een lege huls achterlaten. Ook kunnen deze, vaak kleinere, bedrijven het hoofd niet boven water houden doordat steeds minder mensen geld hebben voor een kinderdagverblijf. Al met al komen er steeds meer faillissementen bij kinderopvang door deze sprinkhaan managers en bezuinigingen op dagelijkse bestedingen.
  • De grafische sector is door digitalisering enorm ingekrompen en compleet hervormd. Media bedrijven als kranten en uitgeverijen hebben het ook zwaar te verduren door de digitalisering. Er zijn dan ook veel reorganisaties aangekondigd. Vanwege inkrimping in deze sector zullen we de komende periode ook honderden tot duizenden banen zien verdwijnen.
  • Energiemoederbedrijven als het Duitse RWE gaan de komende jaren ook fors inkrimpen omdat ze bezig zijn met een ombouwoperatie met honderden verwachte ontslagen bij Nederlandse dochterenergiebedrijven zoals Essent. De reden zou zijn dat de mensen minder energie verbruiken in verband met de crisis, maar ook dat er meer duurzame energie opwekking wordt verwacht.
  • Zo’n 60 Noordzee Oliebedrijven als Statoil en Aibel. Gaan wereldwijd in totaal zeker 10.000 werknemers ontslaan vanwege de tegenvallende lage olie prijzen. Nederlandse werknemers zullen hier zeker de gevolgen van proeven. Naast de Noordzee olietak is ook de wereldwijde oliesector slachtoffer van de lage olieprijs. Bedrijven als Shell, BP en Kuweit hebben reorganisaties gepland met tienduizenden ontslagen op de agenda.
  • Boekenhandels, studiewinkels, winkels met kantoorartikelen, reproshops en fotohandels hebben te lijden onder de digitalisering. Tegenwoordig doen leerlingen, hobbyisten, of mensen met administratieve functies vaak hun (huis)werk achter het scherm of gebruikt men apparatuur waar geen extra middelen, boeken of winkels voor nodig zijn. Door de digitalisering zijn al veel bedrijven failliet gegaan, en er zullen nog harde klappen gaan vallen met verlies van duizenden banen.
  • De banken zijn ook hard bezig met inkrimpen en uitdunnen van personeel, met als excuus de automatisering. Er zijn de afgelopen 2 jaar duizenden bankpersoneelsleden op straat gezet en deze beweging zal voorlopig niet stoppen. Hier mag ook bij vermeld worden dat de grootste banken in Europa, zoals Deutche Bank, in grote financiële problemen zijn terecht gekomen met vele tientallen miljarden aan verliezen in 2015. De banken zouden bij een 2e crisis compleet uitgeput zijn!
  • De ontslagen in de Zorgsector door de bezuinigingen, marktwerking en hervormingen zijn astronomisch te noemen. Door mismanagement van hebberige zorgbestuurders, de bezuinigingen en afbraak van o.a. de thuiszorg zijn naar verwachting sinds eind 2014 meer dan 60.000 banen geschrapt waarvan zo’n 15.000 collectieve ontslagen. Aangezien de meeste zorgbedrijven pas dit jaar gaan afbouwen en sluiten, komen er nog veel meer ontslagen in de zorg bij.
  • De vleesindustrie is in 2012 begonnen met een zogenaamde herstructurering van foodactiviteiten. Door de crisis zijn veel kleinere bedrijven niet in staat het hoofd boven water te houden. Door de enorme strijd voor monopolie binnen de vleessector vinden er massaal overnames plaats. Deze reorganisaties en overnames zullen nog vele duizenden banen gaan kosten bij o.a. ook de Nederlandse vleesfabrikanten. In 2015 werd overduidelijk dat de varkenshouderij in grote problemen verkeert. Het afgelopen half jaar moest bijna 13 procent van de varkenshouders met zeugen stoppen, 269 van de in totaal ruim 2.000 bedrijven. De situatie is zo nijpend, dat in 2016 een derde tot de helft van de zeugenhouders de staldeuren moet sluiten als de markt niet snel aantrekt. Slechts een derde, veelal grote bedrijven, zegt de huidige crisis in de sector te kunnen overleven. Dat blijkt uit een onderzoek van landbouwuitgeverij Agrio.
  • Alle kleinere boeren hebben last van de oneerlijke concurrentie op de alsmaar globaliserende markt. Mega bedrijven die zuivelproducten voor een habbekrats op de markt brengen zijn een strop voor de kleinere boer. Na de grote boerenprotesten in 2015 waarbij vele duizenden boeren en tractoren Parijs en Brussel op zijn kop zetten, heeft Brussel een vorm van schadevergoeding aan de boeren beloofd voor dat jaar. Het zal echter niet genoeg zijn voor de meeste kleinere boeren om het hoofd boven water te kunnen houden (wordt dus vervolgd). (klik voor afbeeldingen)
  • 65 grote woningbouwcorporaties hebben vorig jaar aangegeven dat ze van plan waren om vanaf 2015 duizenden werknemers te ontslaan, dit zal echter druppelsgewijs gebeuren. Het zal niet overkomen als massaontslag ook al is het in wezen wel aangekondigd als zijnde een massaontslag.
  • Door de enorme overcapaciteit bij Europese staalfabrieken staan tienduizenden arbeidsplaatsen op de tocht. Als Europese fabrieken zich aanpassen aan de vraag, dan verdwijnen mogelijk 70.000 van de huidige 350.000 banen met als gevolg ook massaontslagen in Nederland
  • De verzekeringsbranche staat op zijn kop en veel economen verwachten dan ook een aankomende massaontslag bij (reorganiserende) verzekeraars. Vakbondsbestuurder Jolien Dekker van vakbond CNV Dienstenbond verwacht dat de komende vijf jaar nog zeker 15.000 banen in de financiële sector in Nederland verloren zullen gaan.
  • Er is ook sprake van verwachte reorganisatie dat gepaard zal gaan met grootschalige ontslagen bij internetbedrijven als Microsoft, Google en Twitter. Ook hier kan men verwachten dat er wereldwijd nog vele honderden tot duizenden banen zullen verdwijnen, waaronder ook in Nederland.
  • Ook bij de GGZ zullen de komende jaren velen honderden tot duizenden banen verdwijnen als gevolg van overheidsbezuinigingen in de zorgsector.
  • De malaise op de bouwmarkt is nog lang niet voorbij omdat deze sector compleet op haar gat ligt. Er zijn en zullen nog duizenden ontslagen vallen. Mede ook omdat er geen geld en subsidie meer is voor gemeenten om mee te bouwen, is er steeds minder hoop op een spoedig herstel van deze sector.
  • De auto-industrie verwacht wereldwijd zware tegenvallers en daarbij zullen vele duizenden banen verdwijnen als gevolg van inkrimping bij diverse autobedrijven.
  • Het kleinbedrijf wordt tegenwoordig overgeleverd aan verhuurders die vrijuit de huren omhoog gooien. Het gevolg is dat de ene na de andere winkel de deuren moet sluiten omdat de huur niet meer te betalen is.

Ricico's en gevolgen globaliserende vrije markt.

Veel bekende Nederlandse bedrijven zijn niet meer Nederlands. Ze zijn overgenomen door buitenlandse investeerders of grote bedrijven uit het buitenland. Zo veranderen veel Nederlandse bedrijven in dochterondernemingen.

Grote bedrijven krijgen steeds meer monopolie waardoor concurentie afneemt.

Als een groot bedrijf in problemen verkeert, heeft dat verstrekkende gevolgen voor het gehele bedrijfsleven. Kleinere (onafhankelijke) bedrijven zijn vaak afhankelijk van grotere bedrijven. Reorganisaties en fuseringen of faillissementen bij moederbedrijven betekenen dan ook vrijwel zeker het einde van de dochteronderneming en de kleinere bedrijven. Omdat er niet veel concurenten zijn blijft er echter ook weinig over van de gehele sector.Daarom is het zeer gevaarlijk dat door de vrije markt, alles overgenomen wordt door enkelen.

Bedrijven als bijvoorbeeld Mediamarkt, Saturn en Makro vallen onder een Duits moederbedrijf Metro. De NOS vertelt ons doodleuk dat Mediamarkt meer verkoopt in 2015 en dat mensen dus meer geld zouden hebben om uit te geven. Daarmee creëert de NOS de suggestie dat de economie aantrekt, net als het langere file verhaal. Dit is pure misleiding aangezien het moederbedrijf van Mediamarkt in mei 2015 heeft aangegeven dat de verliezen voor mediamarkt even hoog zijn als in 2014, namelijk 40 miljoen euro. Mediamarkt verkoopt in 2015 misschien meer (2,5%) door lagere prijzen of meer kopers, maar het bedrijf zelf doet het in feite niet beter dan het jaar er voor. Sterker nog, het moederbedrijf heeft in 2015 een recordverlies geleden van 397 miljoen euro, het jaar ervoor was dat nog 271 miljoen euro. Het gaat dus gewoon niet goed in de winkelbranche en dus ook niet met de economie. Uit deze teleurstellende resultaten, kunnen we opmaken dat er ook bij Mediamarkt gereorganiseerd zal gaan worden met vele honderden tot duizenden ontslagen tot gevolg.

Als men ziet hoe de bedrijfswereld aan het inkrimpen is dan kan men gerust zeggen dat het wel heel erg toevallig is dat deze overheid het ontslagrecht heeft versoepeld in 2015 zodat deze “bedrijfsreorganisaties” vanaf 2015 voortaan als een treintje kunnen lopen met zo weinig mogelijk schade voor de werkgevers, en zo weinig mogelijk inspraak van de werknemers. Werknemers die de keiharde gevolgen van ontslag moeten ondervinden in een maatschappij zonder werk en zonder vangnet! Een overduidelijke bescherming van de mensen waar de VVD zich in crisistijd wél hard voor maakt en waar de partij voor is opgericht: de rijken.

Het kapitalisme heeft alles in haar macht gekregen, zo ook de politiek en de democratie. De mensen aan de top houden zichzelf aan de macht. Om die macht te behouden laten zij een spoor van vernieling achter zich.

Alle sociale zekerheden worden omgezet in winstmakers voor de rijken; Vroeger was het doel van de thuiszorg het helpen van zorgbehoevenden, nu is het doel het aan winst helpen van investeerders. De verzekeraars, de huren, de pensioenen en noem maar op, alles wordt omgezet in business waar alleen enkelen de vruchten van plukken en de rest als melk koe voor inlevert. Informatie en nieuws wordt verdraaid, de berichten over crisis, vervuiling, migratie en vergrijzing zijn pure deceptie, bedoeld om de mensen de schuld bij zichzelf te laten zoeken voor de achteruitgang van sociale zekerheden.

Politieke partijen verkopen mooie verhalen maar als puntje bij paaltje komt verandert er niets, nee in feite krijgen de kapitalisten alleen maar nog meer macht, wie er ook regeert, wat er ook gebeurt! Het systeem is te machtig geworden en linkse partijen, het volk, kunnen niet meer via de politiek ingrijpen.

Er kan echter maar één de sterkste zijn in het kapitalisme. Dat betekend dat het kapitalisme vroeg of laat een climax zal gaan bereiken waarbij enkele monopoliehouders de totale macht krijgen door zich samen te smelten met het staatsapparaat en het parlementaire systeem gebruikt als sluier om hun absolute dictatuur te verbergen. Deze macht zou alle overheden en politieke systemen op de knieën kunnen dwingen en gaan regeren, puur en alleen door kapitaal, zonder inspraak van de burger. Hoe lang nog voordat de mensen gaan beseffen dat ze actie moeten ondernemen om deze desastreuze race naar de top, over de lijken van de bevolking, het kapitalisme, tegen te houden.

De enigste zwakke plek van de kapitalist is de uitbuiting. Als de mensen bereid zijn de geldkraan dicht te draaien door middel van blokkeren van handel en stakingen op de werkvloer zal er pas echt iets gaan veranderen. Doordat werknemers zich verenigen en hecht organiseren voor hun eigen belangen kunnen ze de heersende kliek aan de kant schuiven.

In eerste instantie werden veel mensen uit de maatschappij die zich moeilijk kunnen organiseren of verzetten geraakt door de bezuinigingen en kapitalistische hervormingen zoals; jongeren(leenstelsel/selectieve scholing), zorgbehoevenden(WMO/WLZ/GGZ/herkeuring), asielzoekers (o.a; sluiting bed-bad-brood), mensen met een beperking (sluiting sociale werkplaats), werkelozen (WW/bijstand) en ouderen (pensioen/AOW).

Nu pas worden echter ook steeds meer werknemers slachtoffer van veranderingen: De hervormingen bij zorg vergoedingen, lagere lonen, hogere huren, ontslagen en slechte contracten, alles wordt moeilijker. Echter, werkenden worden door de regering aan het eind van het jaar wel 1000 euro van de staat cadeau gegeven voor hun inzet en opoffering, en de media doet alles om berichten over stakingen en protesten uit beeld te houden. Dit alles bewijst een ding: De heersende klassen weten wie de grootste dreiging kunnen zijn voor hun uitbuitingsysteem, en wie niet.  

 

Door: A. van der Dorst.

 

U bent hier